Al corresponderende met een bevriende astrologe over wat er aan de hand is in Japan, werd ik steeds nieuwsgieriger welke planeetinvloeden te maken hebben met zo’n gigantische ramp.
Het lastige bij deze vorm van astrologie is dat we niet altijd weten hoe de horoscoop van een land eruit ziet. Ook in Japan is dat een beetje onduidelijk, maar astrologen gaan vaak uit van 11 februari 1889, een datum waarop de Meiji Constitutie (van het Japans Keizerrijk) geldig was.
Intuïtief kwam ik op het idee dat er een link moest zijn met de gebeurtenissen in 1945 in Hiroshima. Omdat in beide situaties nucleaire power een rol speelt. Voor zowel de datum van de Tsunami als de datum van de bomaanslagen op Hiroshima, keek ik hoe de langzame planeten Saturnus, Uranus, Neptunus, Pluto en Chiron contact maakten met de geboortehoroscoop van Japan. Dat deed ik bovendien op twee verschillende niveau’s. Vanuit de aarde gezien en vanaf het middelpunt van ons zonnestelsel. Dat laatste is passend als het om gebeurtenissen gaat op wereldniveau. En dat gaf een enorm inzicht in wat er gaande is op het niveau van de collectieve Japanse psyche.
In beide situaties (wat bijzonder uitzonderlijk en treffend is en ook statistisch een enorme ontoevalligheid!) worden Pluto (trauma) en Chiron (pijnplek) van Japan geraakt door Chiron (pijnplek, maar ook de gewonde heler) en Neptunus (heerser van de Zee, het collectief onbewuste, maar ook universele liefde).
Op 6 augustus 1945 werden atoombommen ingezet om Japan op de knieën te dwingen. Dat door middel van een driehoek én een vierkant. Dat wil zoveel zeggen als: er gebeurt iets moois en iets heel verdrietigs. De gewonde heler sloeg toe. Een enorm leed en verdriet was daarvan het gevolg, dat vrijwel zeker tot een collectief trauma heeft geleid. Maar het was ook het begin van vrede en zelfs de economische bloei die Japan daarna tekent.
Wat mij dan raakt als astroloog is dat het vrij bizar is, dat een land dat zo’n traumatische ervaring heeft met de kracht van het atoom, zo enthousiast kerncentrales bouwt om in zijn energie te voorzien. Dit is in feite heel typerend voor Plutonische trauma’s. We hebben diepe pijn ergens over, en denken dat we die kunnen vergeten, hup onder de mat ermee en dat we het in de toekomst onder controle kunnen houden. Zoiets zal ons nooit meer gebeuren! Tot blijkt dat het trauma zich in volle sterkte en zelfs nog sterker herhaalt.
Dat zie je in relaties als mannen of vrouwen verliefd worden op een vrouw of man die precies de pijnlijke trekjes van vader of moeder vertoont.
De controle die je uitoefent (in dit geval beveiliging van een nucleaire centrale) is slechts schijn en juist als je als land al eens de akelige gevolgen van de kracht van nucleaire energie hebt meegemaakt, zou het beter zijn je er verre van te houden. Overigens valt atoomenergie onder de symboliek van PLUTO (Plutonium is een radioactief element net als Uranium).
Als we kijken naar de ramp die nu plaatsvindt, ziet her er slechter uit dan in 1945. De figuur aan de hemel tussen Pluto, Chiron en Neptunus is ernstiger en destructiever dan de figuur in 1945 want hij bevat alleen vierkanten.
Naast Neptunus en Chiron doet Uranus bovendien een duit in het zakje en die zorgt voor plotselinge en onverwachte gebeurtenissen. Zoals aardschokken…
Maar er is ook licht aan het eind van de tunnel. Omdat het collectieve trauma wordt blootgelegd, kan Japan ook beginnen aan de verwerking en transformatie ervan. Venus (planeet van liefde en relaties) van Japan ondervindt een driehoek van Neptunus en Chiron. Dat aspect brengt de helende kracht van liefde. Dus ik denk dat er iets wordt hersteld in de band tussen Japan en de rest van de wereld.
Het is nu al positief nieuws dat de walvisjacht voorlopig stilligt. Misschien komt er ook een werkelijk gesprek op gang over de pijn van de Tweede Wereldoorlog en de Jappenkampen. De rol van Japan als dader en als slachtoffer.
En ik denk zelf dat Japan afscheid gaat nemen van de kernenergie en zich volledig gaat toeleggen op duurzame bronnen van energie. Japan heeft al eerder laten zien dat het met vernuft en techniek ineens doorbraken kan maken, waar wij uiteindelijk allemaal van profiteren (de auto-industrie in de jaren tachtig). Het zou me verder niet verbazen als dit verdrietige incident ervoor zorgt dat de wereld in opstand komt tegen elke vorm van niet-duurzame energie. En zo kan Japan een soort voortrekkersrol gaan spelen.
Oja, er is naast deze fatale aspecten ook iets aan de hand met de communicatie. De Pluto en Mercurius van Japan maken een YOD-figuur met Pluto. Dat is de vinger van God, die zegt: het mysterie, het trauma, de diepste en onprettige waarheid moet worden blootgelegd. Dat gaat niet makkelijk, maar je komt er niet onderuit. Opvallend is dat de communicatie tussen de Japanse premier en de directie van de kerncentrale zo moeizaam verloopt en dat dit openlijk wordt besproken. Terwijl juist ‘openlijk bespreken’ in de Japanse cultuur een buitengewoon lastig punt is.
Tot slot nog een opmerking: we bevinden ons in de sfeer van het keerpunt van Pluto dat op 14 april plaatsvindt. Daarom is de maand maart altijd een spannende maand wat betreft Plutonische gebeurtenissen, het blootleggen van trauma’s en het loslaten van wat we niet meer nodig hebben. Dus het wordt nog even heel spannend. Komt er een meltdown? ik ben bang van wel.
